Αθήνα, Παρασκευή 11 Ιουλίου 2008
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Άλλο επιχειρηματικότητα, άλλο τυχοδιωκτισμός
Τις τελευταίες ημέρες έχουμε γίνει θεατές σε ένα θέατρο του παραλόγου που ανέβηκε στη σκηνή με τον τίτλο Sportime. Εδώ και χρόνια, αλλά ιδιαίτερα τους τελευταίους έξι μήνες, η διοίκηση του συγκεκριμένου ραδιοσταθμού εμπαίζει κυριολεκτικά κάθε αρμόδια αρχή (ΕΣΡ, Υπουργείο Επικρατείας, Υπουργείο Απασχόλησης, Υπουργείο Συγκοινωνιών, ΣΕΠΕ, Υγειονομικό, Πυροσβεστική, Ελληνική Αστυνομία, Ελληνική Δικαιοσύνη). Ο εν λόγω ραδιοσταθμός έχει αδειοδοτηθεί για να εκπέμπει αθλητικού περιεχομένου πρόγραμμα· αντ’ αυτού παίζει συνεχώς μουσική. Έχει μοριοδοτηθεί για συγκεκριμένο αριθμό εργαζομένων και δεν διατηρεί ούτε τους μισούς. Δεν τηρεί καμιά ΣΣΕ, έχει απλήρωτους τους εργαζόμενους 6 μήνες και μόνο κάτω από την πίεση αγωγών τούς καταβάλλει τα δεδουλευμένα. Παρά τους αλλεπάλληλους ελέγχους του ΣΕΠΕ, σύμφωνα με τα πορίσματα των οποίων οι παρανομίες των ιδιοκτητών του σταθμού καλύπτουν 6 με 7 σελίδες, δεν έγινε απολύτως τίποτα, σε σημείο που το ΣΕΠΕ Καλλιθέας σε επιστολή του προς την Υπουργό Απασχόλησης να δηλώνει απηυδησμένο από τη διοίκηση του Sportime (Πόπωτας, Κυριακόπουλος, Οντόνι και άλλους επιχειρηματίες που, όπως οι ίδιοι διατείνονται, είναι οι νέοι ιδιοκτήτες). Η διοίκηση του ραδιοσταθμού έχει παραβιάσει κάθε νόμο αναφορικά με τις εγκαταστάσεις των κεραιοσυστημάτων, καθώς και με τους κανόνες υγιεινής και πυρόσβεσης στο οίκημα της οδού Θεσσαλονίκης 62 στο Μοσχάτο όπου στεγάζεται ο Sportime. Αρκεί να αναφέρουμε ότι επί 6 μήνες δεν υπάρχει νερό στο κτίριο, γιατί είναι κομμένο, αφού οι ιδιοκτήτες του ραδιοσταθμού δεν το πλήρωσαν. Καθημερινά η αστυνομία χτυπά τα κουδούνια του ραδιοσταθμού «αναζητώντας» ορισμένα πρόσωπα ή θέλοντας να επιδώσει έγγραφα στα πλαίσια «ελέγχου» για τις ενέργειες κάποιων από τους ιδιοκτήτες του ραδιοσταθμού που σαφώς έχουν και άλλες « δραστηριότητες ». Με ιδιαίτερο σεβασμό(!) περιβάλλουν οι διοικούντες τον Sportime και την Ελληνική Δικαιοσύνη την οποία γράφουν ατιμωρητί στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, μη εμφανιζόμενοι στα δικαστήρια και αρνούμενοι να εφαρμόσουν τις δικαστικές αποφάσεις, συχνά μάλιστα καλυπτόμενοι πίσω από off shore εταιρείες για κάποιες δραστηριότητές τους.
Την Δευτέρα 7 Ιουλίου 2008 οι τεχνικοί της ΕΤΕΡ κέρδισαν προσωρινή διαταγή στο Ειρηνοδικείο ενάντια στη διοίκηση του Sportime. Αργότερα ο κύριος Κυριακόπουλος επισκέφτηκε τους δικηγόρους των εργαζομένων τεχνικών κυρίους Περπατάρη και Καμπίτη και τους ζήτησε την επομένη, 8 Ιουλίου 2008, να βρίσκονται όλοι οι τεχνικοί (10 άτομα), μαζί με τον κο Καμπίτη και κάποια μέλη του ΔΣ της ΕΤΕΡ στο γραφείο δικηγόρου του(;) για να πληρωθούν (μισθούς 2 μηνών και για έναν συνάδελφο μισθούς 10 μηνών) και να παραιτηθούν του δικογράφου. Βέβαια δεν ήλθε ποτέ, ισχυριζόμενος μάλιστα ότι … εξαιτίας της προσέλευσης των τεχνικών του Sportime, των δικηγόρων τους και των μελών του Δ.Σ. του σωματείου τους στη συνάντηση που ο ίδιος είχε ορίσει (!!!) στο γραφείο δικηγόρου που ο ίδιος (;) είχε επιλέξει, ναυάγησε και η επικείμενη αγοροπωλησία του ραδιοσταθμού! Σε κάθε περίπτωση, είτε υπάρχει είτε δεν υπάρχει αγοροπωλησία, είναι γεγονός ότι ο φερόμενος ως νέος ιδιοκτήτης καθημερινά εκτίθεται από τους Κυριακόπουλο, Πόπωτα, Οντόνι. Το όνομά του φιγουράρει σε άρθρα εφημερίδων, sites και ραδιοφωνικές συζητήσεις – εκπομπές, ευθέως ή με υπονοούμενα. Πρέπει επιτέλους να παρέμβει και να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Πέρα από όλα αυτά, το βέβαιο είναι ότι κανείς τεχνικός δεν πρόκειται να αποχωρήσει από το ραδιοσταθμό. Τέτοιες πρακτικές έχουν από καιρό χρεοκοπήσει. Αυτό θα επαληθευτεί και στην περίπτωση Sportime.
Εμείς ωστόσο, οι απλοί εργαζόμενοι, οι απλοί πολίτες, αναρωτιόμαστε και απορούμε: κυρία Υπουργέ Απασχόλησης, κύριε Υπουργέ Επικρατείας, κύριε Πρόεδρε του ΕΣΡ, κύριε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κύριε Αρχηγέ της Αστυνομίας, όλο αυτό το πλέγμα αλχημειών, ταχυδακτυλουργιών και άκρως αμφιλεγόμενων πρακτικών, σφιχταγκαλιασμένων με επιχειρηματικές δραστηριότητες, είναι απαραίτητο να υπάρχει; Αυτή είναι η Ελλάδα που κληροδοτούμε στα παιδιά μας; Αποτελούν τα όσα προαναφέρθηκαν δείγμα ευνομούμενης κοινωνίας; Οι εργαζόμενοι πιστεύουμε ότι η Πολιτεία και οι ιθύνοντές της έχουν τα μέσα, τα εργαλεία και, πάνω από όλα, τη θέληση να ξεκαθαρίσουν το θολό τοπίο και να βάλουν φρένο στις ασυδοσίες και τους τυχοδιωκτισμούς όσων θεωρούν ότι είναι «πιο ίσοι» από τους υπόλοιπους. Όταν η κατάσταση φτάνει στο απροχώρητο, η αδράνεια και η σιωπή είναι συνενοχή.
