Το φετινό Πάσχα βρίσκει το Λαό μας να στενάζει κάτω από την μπότα των κατακτητών του. Αυτών που δημιούργησαν και διαχειρίζονται ένα δήθεν υπέρογκο χρέος. Αυτών που εθνικοποίησαν το ιδιωτικό χρέος των τραπεζιτών και του πολιτικού συστήματος που τους προστατεύει. Αυτών που σε δύο έτη κατακρεούργησαν όλους τους Νόμους για την εργασία και τους εργαζόμενους ενώ παράλληλα τις τελευταίες δεκαετίες έστηναν μεθοδικά ένα πλέγμα-δίχτυ αποβιομηχάνισης και αντιπαραγωγικότητας σε όλα τα επίπεδα στην Χώρα μας. Αυτών που δίνουν βορά στα ξένα συμφέροντα τις πλουτοπαραγωγικές και ενεργειακές πηγές μας, αφήνοντας την Ελλάδα κυριολεκτικά ανέστια και χωρίς πόρους στον κυκεώνα των γεωπολιτικών εξελίξεων που έρχονται. Αυτών που ξήλωσαν και ποδοπάτησαν Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, κατέφαγαν και εξαφάνισαν τα αποθεματικά των Ασφαλιστικών Ταμείων με αποτέλεσμα τις συντάξεις και τους μισθούς πείνας και την κατάρρευση του όποιου κοινωνικού κράτους υπήρχε. Η ανεργία, η δυστυχία του Λαού μας, η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια έχουν πλέον εγκατασταθεί πάνω από τα κεφάλια των Ελλήνων.
Τις ώρες αυτές οι υπαίτιοι για όλα τα δεινά της Χώρας μας και του Λαού μας συνεχίζουν να σουλατσάρουν ανάμεσά μας ως οι λύτες των προβλημάτων που αυτοί δημιούργησαν. Συνεχίζουν να μας κουνάνε το δάχτυλο μπροστά στο πρόσωπό μας απειλητικά. Συνεχίζουν να μας χτυπούν και να μας ψεκάζουν με χημικά σε κάθε διαδήλωση. Συνεχίζουν να τρομοκρατούν και να εκφοβίζουν το Λαό μας, για κάθε περίπτωση που αυτός αποφασίσει, με όποιον τρόπο, την αλλαγή του πολιτικοοικονομικού σκηνικού. Συντηρούν και εμπλουτίζουν καθημερινά, με την βοήθεια των ξένων κέντρων που τους δίνουν τις εντολές, έναν τεράστιο στρατό πραιτοριανών αλλά και διαμορφωτών της κοινής γνώμης.
Από την άλλη πλευρά ένα πέπλο σιωπής έχει απλωθεί πάνω από τους εργαζόμενους που βρίσκονται στο μάτι αυτού του κυκλώνα. Κάποιοι συνεργάζονται με τους θύτες πιστεύοντας ότι το μέλλον του Εφιάλτη θα είναι ευοίωνο. Η εκλογική διαδικασία της 6ης Μαΐου με μια πρωτόγνωρα σύντομη και βουβή προεκλογική περίοδο θα εξαντληθεί, πριν καν αρχίσει λίγο μετά τις διακοπές του Πάσχα, με τις γνωστές κοκορομαχίες των κομμάτων της μαύρης συγκυβέρνησης. Κανένα από τα προβλήματά μας δεν θα αποτελέσει θέμα συζήτησης ή προβληματισμού. Το ότι για πρώτη φορά ζουν συνάνθρωποί μας στα χαρτόκουτα και ψάχνουν στα σκουπίδια για τροφή, ενώ οι εργαζόμενοι παγιδεύονται συνεχώς και πιο μεθοδικά από τους διαχειριστές του χρέους σε μισθούς πείνας και οι συνταξιούχοι σε συντάξεις- επιδόματα, την ίδια ώρα που συστηματικά ναρκοθετείται η διαβίωση των επερχόμενων γενεών της Χώρας μας, δεν πρόκειται να το αναγάγουν οι μιντιακοί σπόνσορες του συστήματος σε θέμα της προεκλογικής συζήτησης.
Μένει λοιπόν σε μας να γνωρίζουμε ότι: Η εργασιακή, συνταξιοδοτική και κοινωνική κόλαση που μας ετοιμάζουν, μόλις άρχισε. Μετά τις εκλογές, αν δεν ανατρέψουμε το πολιτικό σκηνικό, θα σαρώσουν και ό,τι έχει απομείνει, ενώ τα πλαίσια αντίδρασής μας θα εκμηδενισθούν. Η λύση της αλλαγής σκηνικού μέσα από τις εκλογές δεν είναι το παν. Χρειάζεται επαγρύπνηση, μεθοδικότητα, αλληλεγγύη μεταξύ μας και πάνω από όλα οργάνωση. Ο συντεχνιασμός με τον οποίο οι κυβερνώντες εδώ και δεκαετίες μπόλιασαν μεγάλα τμήματα των εργαζομένων έχει γίνει εμφανέστατο πλέον ότι δεν αποτελεί ανάσχεση των προβλημάτων τους. Όλοι μαζί είμαστε περισσότεροι και δυνατότεροι από τους δυνάστες μας. Αρκεί να το καταλάβουμε και να δράσουμε. ΤΩΡΑ. ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ. Η μέρα της Λαμπρής μάς δείχνει το δρόμο.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
